“gij zult Hem de naam Jezus geven. Want Hij is het, die Zijn volk zal redden van hun zonden” (Mat.1:21). Jezus kwam niet enkel om een boodschap van bevrijding en overwinning te brengen, maar ook om het werk te doen nodig om mensen te bevrijden van verslaving en zonde.
Romeinen 6:6-7zegt: “…dat onze oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn; want wie gestorven is, is rechtens vrij van zonden.”. Dat lijkt ingewikkeld maar is in feite heel simpel. Wanner we tot Christus komen en wedergeboren worden hebben we geen twee levens – een door natuurlijke geboorte en een door geestelijke geboorte. We hebben maar één leven – het nieuwe, wedergeborene leven. Wat gebeurde er met het oude? Wel, we zijn gestorven aan het oude leven. En we krijgen een nieuw leven in Christus. Dit is krachtig en indrukwekkend. Maar het is ook beangstigend. Het is beangstigend omdat veel mensen zeggen "wedergeboren" te zijn maar er is geen bewijs dat de oude persoon dood is en een nieuwe persoon in de plaats is gekomen. Het is nog altijd dezelfde persoon met zijn oude gewoontes, zondes en gebondenheden.
Paulus zegt duidelijk dat als we wedergeboren zijn "dat onze oude mens medegekruisigd is”. Dit betekent dat het oude leven met zijn waarden, leefstijl, gedachten, zonden en verslavingen gedood zijn. Dit is natuurlijk iets dat we niet voor onszelf kunnen doen maar dat de Here doet door de kracht van de H.Geest. We moeten het alleen maar toelaten. Ik herinner mij een man die op het laatste moment voordat hij gedoopt werd van gedacht veranderde en me tegenwerkte toen ik hem wilde onderdompelen. Op dezelfde manier weerstaan sommigen de Here als Hij de oude man in ons wil doden. Ja we willen het nieuw leven met al zijn zegeningen en voordelen maar willen het oude niet lossen. Maar er is geen manier om wedergeboren te zijn en ook vast te houden aan het oude leven. Het oude moet sterven voordat het nieuwe kan komen. Maar hier ligt het probleem. Velen proberen het leven van een christen te leven maar het oude is niet gestorven en het nieuwe is niet begonnen. Het is dan ook een charade en een eindeloze strijd om te zijn wie men niet is.
Het lijkt simpel: “want wie is gestorven, is rechtens vrij van zonde.” (Rom. 6:7). Niemand op de begraaf-plaats zondigt nog. Hoe slecht hun leven ook was voor ze stierven, de dag dat ze hun ogen voorgoed sluiten stoppen ze met zondigen. Zo simpel is dat. En als we met Jezus gekruisigd zijn, stoppen we ook met zondigen. Maar dat is net het probleem. Zijn we echt gekruisigd? Zijn we werkelijk dood?
Nu, als we echt wedergeboren zijn, moeten we leven in de realiteit van de waarheid dát we gekruisigd zijn (verleden tijd) met Christus. Paulus zegt: "Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij wél dood zijt voor de zonde" (Rom.6:11). Hij zegt niet dat we moeten rekening houden met wat niet is - valsheid en bedrog. Waar we rekening moeten mee houden is de waarheid. Soms dragen we een last voor lange tijd en als de last wordt weggenomen blijven we het gewicht ervan voelen en moeten we onszelf eraan herinneren dat we van dat probleem verlost zijn. En op een dag valt onze frank en voelen we ons volledig bevrijd. Zo dienen we steeds in gedachten te houden dat we inderdaad gekruisigd zijn en we moeten rekenen zoals God rekent – dat we dood zijn “Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God” (Kol.3:2).
Toen Jezus stierf op het kruis, door God’s almachtige hand, stierven we met Hem. Hij stierf niet in onze plaats, maar wij waren in Hem en stierven op het ogenblik toen Hij stierf. Ik weet niet hoe dat in zijn werk zit maar ik weet dat het waar is omdat de Bijbel dat zegt. Niet alleen in Romeinen 6:6 maar ook in Kolossenzen 3:2. Ook Galaten 2:20 zegt: “Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij." Het is nu aan ons om te kiezen wie we geloven, de misleider die ons gevangen wil houden of het Woord van God.
Maar er is meer. Niet alleen stierven wij met hem, we stonden ook op met Hem. Romeinen 6:8 zegt: “Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven" .Indien we nu deelgenoten zijn met Hem van Zijn dood, zijn we dus ook deelgenoten met Hem van Zijn opstanding. De dood rekent af met de verslaving aan de zonde en het oude leven. De opstanding zorgt voor de kracht om het nieuwe leven te leiden van een wedergeboren mens. We kunnen niet bevrijd worden van de zonde zonder dood en we hebben niet de kracht om te leven zoals het moet zonder de opstanding.
De opstanding is het krachtigste wat ooit heeft plaats gehad. Alle elektriciteit, alle moderne technologie en al de kracht die een raket in de ruimte kan brengen kan nooit doden opwekken. Maar de kracht van God deed Jezus opstaan op die derde dag. En het is die kracht die Jezus deed opstaan die ons in staat stelt het nieuwe leven te leiden. Dat is pas kracht. Niets kan dit evenaren. “gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwigheid des levens zouden wandelen."(Rom. 6:4). Inderdaad dezelfde kracht die Jezus deed opstaan zal het ons mogelijk maken Christelijk te leven.
Waarom dan geraken we niet aan de overwinning en blijft dit allemaal theorie? Vooreerst omdat sommigen niet echt wedergeboren zijn. Dat is erg jammer maar wel waar. Ten tweede geloven maar weinigen van de wedergeborenen echt de verzen die we net hebben aangehaald uit Romeinen 6. Ze zijn wel moeilijk te verstaan, maar kunnen we in ons hart het geloof eraan niet vinden gewoon omdat het in de Bijbel staat? Het is niet genoeg om te zeggen dat we het geloven en dan te doen alsof die dingen niet bestaan. We moeten geloven dat ons oude leven dood is en dat we opgestaan zijn tot een nieuw leven en dat de waarheid zo echt moet worden voor ons dat we ook in waarheid gaan leven.
Paulus geeft ons enkele hints in dat proces. Vooreerst dienen we deze dingen te weten.(Rom.6:3, 6, 9). We kennen ze door hen te lezen, te bestuderen en te mediteren. Ten tweede moeten we het ook geloven (Rom.6:8). Ten derde moeten we rekenen zoals God rekent (Rom. 6:11) en te vierde dienen we drie dingen te doen: We mogen de zonde niet over ons laten heersen(Rom. 6:12), we moeten onszelf ook niet blootstellen aan de zonde (Rom.6:13), en we moeten onszelf ten dienste stellen aan God en de rechte dingen doen. (Rom.6:13)
Oh dat we toch mogen gaan verstaan "…hoe overweldigend groot Zijn kracht is aan ons, die geloven, naar de werking van de sterkte zijner macht, die Hij heeft gewrocht in Christus, door Hem uit de doden op te wekken en Hem te zetten aan de rechterhand in de hemelse gewesten,…..Ook u, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden " (Efe. 1:19 – 2:1)